İSTANBUL’U İNLİYORUM






İstanbul çamura bulanmış altın şehir
Sarp yokuşlarında tarihin şanlı hüznü
Biraz yorgun, biraz durgun
Bir yanı hayatla cebelleşirken
Bir yanı hayatı göbeğinden keser

İstanbul'dur bu, kaldırımda aç yatarken bir zamanın gençleri
Zamane gençlerinin halinden utanır, gözleri biraz ıslak biraz nemli ,
Onlar ki, bir zamanın gençleri….

Kimine ağyar kimine gam kimine çığlık çığlık bu devran
Arka sokalarda pembe pembe başlayan
Sevdayı kara köye taşıyan bu devran

İstanbul neresinden baksam orasında bir kör oğlu kör
Anlamaz bozgun yemiş ömürlerin dilini
Anlamaz
Anasının derdini
Soluğu yetmez konuşsa baba zaten ram kalmıştır kurtuluş çukuruna
Evlat gömse ne fayda baba görmüştür oğul düşmüştür uçkura
Deli isen ne gam..


İstanbul pas tutmuş ciğerlerinden hüzün soluyan şehir
Anlamı artık eski fotoğraflarda
Ve bir zamanlar diye kurulan cümlenin içinde anılan yaşlı şehir
Yorgun asırların gizemli bekçisi.
Yetmedi insanlara Ayasofya kız kulesi
Fatih hanın fatih camisi
Ve ölümleri hiçbir vedaya sığmayan şehitler sebili
Surlarında can verirken ensari
Şimdi adam sanılan arsızlar giyer oldu entari.

Şimdi
İstanbul'udinliyorum gözlerim kapalı
Ey be Orhan veli
Açıp ta gözümü gezemiyorum
Ar kaybetmiş zarını, korkar oldum kaybetmekten ar’ımı
İstanbul'u geziyorum gözlerim kapalı
İstanbul'u in’liyorum
İstanbul'uinliyorum
Ve İstanbul'u dinliyorum

ALİ KIRDUDU

Seni Yaşıyorum Sensizliğimde

seni yaşıyorum sensizliğimde
resmini kara bantlı çerçeveye koydum
daha verdigin ilk günde
saatimi seninle buluştugum o saate kurdum
o her çaldıgında seninle buluştum
bir kez daha
bir defa daha
odamın derin sessizliginde
ve o her çaldıgında bir kez daha vuruldum
bir defa daha
ben hep seni yaşıyorum sensizliğimde böyle işte
bi sana içme dedigim sigarayı içtim
her dumanda seni çeker gibi içime
ve o çok sevdiğin kahverengini
hani benim sevmediğim
şimdi ben o kahverenginide çok sevdim hemde çok
çünkü o renkte gözlerin vardı
o renkte eşarbın
pardüsen
eteğin
ayakkabın
birde o eşsiz tenin vardı
hani benim çay rengi dediğim tenin
ben hep seniyaşadım böyle sensiliğimde
güzelliğini kıskandım duyarsız duvarlardan
indirip başucuma koydum
aynanın önüne resmini
sen aynalardan
darma dagın beni
darma dagın odamı seyre daldın
ben gözlerim dolduğunda
sırtımı döndüm
duvara baktım
ağlayamadım şöyle doyasıya
istemedim sensizliğimde ezilmişliğimi görmeni
beceremedim
işte
hani ateşi iman dize getirir ya
işte
benim yangınımıda
senin sevgin dize getirdi
ve ben ceketimi hiç çıkarmadım o günden sonra
her gece yanı başıma koydum
kokladım
sensizlige agladım
kendime agladım
ben hep seni yaşadım sensizligimde böyle
işte
gündüz gezmek nafile
ayaklarım sensiz işlemiyor
çay bile içmiyorum fincanda artık
bilirsin… ne çok sevdigimi çayı fincanda
şimdi fincanıda,çayıda,sevmiyorum artık
sevmiyorum hiçbirşeyi sensiz
ben seni yaşıyorum sensizligimde
derin derin düşündügüm düşüncelerimde
gönlümün en tenha yerlerinde
seni yaşıyorum işte böyle
bugünümde sen
yarınımda sen
gündüzümde sen
gecemde sen
ve şu dolunaylı gecelerime dolan sen
belki sen unuttugumu düşüneceksin
belkide
unut benide
unut gitsin diyeceksin
ne mümkün bu yangının sönmesi
fırtınalar koparıp gelsende üstüme üstüme
ne seni unutabilirim
ne senin için gönül bahçemde açan gülleri soldura bilirim
ben hep seni yaşıyorum sensizligimde böyle işte
dün senin kokundan aldım
yani adı revart olan kokudan
ve odamın her bir yanına sıktım
kokladım
ben kokularda seni aradım
seni yaşadım sensizligimde böyle işte
şiirler yazdım sayfa sayfa
sazımda şarkı yaptım nota nota sen
ayrılık,ayrılık nefesimi kestide
yinede susmadım
susamadım
söyledim şarkımı
yani seni
yani beni
yani bizi
bir gün batışı gibi,kararan benligimi
ezilmişligimi
çaresizligi
sensizligimi söyleyemedim
seni yarınıma umut
gecelerime dolunay dedim
aydınlık dedim
ben hep seni yaşadım sensizligimde böyle işte
geceleri uyuyamadım
geçmedi sensiz zaman
gündüzleri hiç sevmedim
sevemedim sensiz..
nedense yollarda gözlerim çaresiz
bakıyorumda şimdi etrafa
sanki bir ben kalmışım yorgun bedeniyle neşesiz
ben şimdi seni yaşıyorum
ya çaresizlikle
ya ümitsizlikle
işte böyle
seni yaşıyorum sensizligimde
sensizlik korkusu hala içimde
bekledim akşamı akşamcılar gibi
korkma! kadeh degmez elime
dilimde dualarımla bekledim
içimde sevdamla bekledim
muhammed’i yüregimle bekledim
hep sıcak kalsın istedim gecelerim seninle
dünyanın zalimliklerinden kurtulmak için günün birinde
bir merhamet diledim
birde seni diledim
yüceler yücesi rabbim’den
ben hep seni yaşadım sensizligimde böyle işte
ben hep seni sevdim
çaresizde olsa
böyle bir sevgiyle işte
ve çaresizce
ya ümitsizce
ben seni sevdim..
böyle kendimi yitirircesine..

Ali KIRDUDU

Ben Öleceğim Gülüm




Öldürüğümü kokan Leşimden anlayacaklar.
Ne bir gözyaşı akacak yüzüme
Nede bir damla su vuralacak tenime-
Ne saçlar yolunacak başımda
Ne bir kimse saracak beni bedenine
Ne de yanacak birisi gittiğime
Seni beklerken öleceğim ben,
Hiç açılmayan kapımı senin açmanı beklerken..
Ve her sabah seninle,
Senin kollarında uyumayı beklerken
Öleceğim ben
Bedenim sevinecek ruhumdan kurtulduğuna
Beyazlar acacak,
Geri dönmeyeyim diye kokacak
Acını hafifletmemek için,
Hergün acınla tekrar yoğrulmak için
Duvarlara astığım hatıralarınla
Seni seve seve öleceğim ben
Kurmanı istediğim ama kuramadığım saraylara inat
Bunuda sen yaptın diye
Mutlu olmaya çalışacağım harabelerimle.
Sırf senden diye her bir kırık tuğlaya,
Toza- Toprağa yüz sürüp sevineceğim.
Ama ben ne güzel öleceğim-
Ölmek demek ne demekse hakkını vere vere
Ölüm karşısında
Ölümlünün yaşabilecegi ne varsa
Hepsini yaşayarak öleceğim.
Ağlamadan, titremeden,
Özümseyerek, hissederek, çekerek.
Öleceğim işte;
Beyaz saçlarımla, yüzümü gizleyen sakalım
gözlerimi saklayan yüzümle
Ölmek demek ne demekse
hakkını vere vere ölecem
Ama ben ne güzel öleceğim.
Ben Seninle Öleceğim……..


Ali KIRDUDU

Ölesim Var Yar Ölesim Var


Hey Yar!.. ölesim var yine bu gece,
Herşeyi bırakıp toprak altına giresim…
Bundardır zannımca tütünümden en derinleri çekişim…
Ölesim var Yar!..
Yüreğimde çizili resmin ama ellerim sensizliğin soğukluğunda,
gözlerim görmeyen gözlerinin ağlamasında…
Ölesim var Yar!..
Sensiz kalışın çaresizliğine yanasım…
Seni hatırlatan gecelere haykırışım…
Seni bilipte bilinmemezliğime isyanım var…
Ölesim var Yar!…
Canan değil Can olduğumu duyasım…
Bütün aşk namelerine Seni yazasım…
Mutluluğu senle tadasım var..
Ölesim var Yar!..
Bu ruhu bu candan çıkarasım,gömesim…
Bu geceyi sensizliğin son gecesi yapasım…
Bu yüreği senle bırakıp başım alıp gidesim var…
Ölesim var Yar!..
Duymazmısın yavaşlayan yürek atışımı?!
Ölesim var Yar Ölesim var…

Ali Kirdudu

BU ŞİİR GÖZLERİNE

Bu şiir gözlerine yüreğimin kendisi
O her bakışta eriyip gittiğim gözlerine
Kolay sanmıştım senin için şiir yazmayı
Meğer ne kadar da zormuş duygularıma yakışır cümleler bulmak
Sanki sevginin yeni bir tarifi bu
Sevgi her şeyi ve herkese yazabildiğim
Senin için yazamamakmış belki de

Bu şiir gözlerine canımın kendisi
Karadan ayrılır gibiyiz yaşamlar kol kola
Gündüzler bizim ama ah o geceler yok mu?
Git gide bir olduğumuzda daha yalnız hissetmekteyim kendimi

Bu şiir gözlerine tenimin kendisi
Soluksuz, dipsiz mahpuslardaki özgürlük çiçeği gibi açtın
O yüzün güneş gibi doğdu ışıksız hücreme
Ayağımdaki prangalar nafile, kalbimdeki senin ZAPTIN

Bu şiir gözlerine masumluğumun kendisi
Gözlerimi her kapadığımda seni düşlemek
Ve de açtığımda hatırlamak seni
Sen ılık bir deniz meltemi gibi sarıldığında bedenime
Sokak çocuklarının etrafında gülümseyerek ısındıkları teneke ateşleri gibi
Sıcak ve hüzünlü…

Bu şiir gözlerine kavgamın kendisi
Ağır ve aksak ilerlerken yaşamın merdivenlerinde
Hep doğruyu gösteren bir pusula gibi girdin hayatıma
Güneşin doğuşunu beklerken bir bir dağıtılan sabahlar gibi tedirgin
Belki de umutlu ve güvenilir
Bu şiir gözlerine sevgimin kendisi
Bu şiir gözlerine


Bu şiir gözlerine yüreğimin kendisi
O her bakışta eriyip gittiğim gözlerine
Hani gecelere, yollara düşünceler yazarken ayaklarımızla
Yan yana ama uzak olduğumuz zamanlara
Hani yüreğimi yaslayıp yüreğine
Şehrimi izlediğim yağmurun sesine
Bu şiir seni bana getiren o hüzünlü geceye
Her gidiyorum deyişinde dönüşüne yakarışlar sunduğum
Dua dua anışıma bu yaşlar
Sevgi sunduğum ve ellerine koyduğum mavi bir taşa bu bakışlar.

Bu şiir gözlerine yüreğimin kendisi
Bir bakışına ömrümü verdiğim o buğulu gözlerine
Turnaların kanatlarına seninle bıraktım hüzünlerimi
İmkânsızlığını unuttum yaşamanın
Elimde cam kırıkları vardı ama ben sana can sundum
Sardım yaralarımı gecemin yalnızlığına
Seni kalabalık yaptım
Senden oluşan suretlerle çoğaldım ve ben gözlerine şiirler yazdım

Bu şiir gözlerine yüreğimin kendisi
Hani o her bakışta eriyip gittiğim gözlerine
Bilir misin ben en çok senin o incecik parmaklarını sevdim
Dokunuşunu sessizce hayata
Ben en çok yaşamanı sevdim
Her bakışta sonsuzluğu taşırcasına
Söylerdin sen
Gel derdin
Koşmak düşerdi nasibime
Ben en çok her gecenin sonunda sana gelmeyi sevdim

Bu şiir gözlerine yüreğimin kendisi
O her bakışta eriyip gittiğim
Sevgiyi taşıyan, sevgiye sevdalı gözlerine
Yağmurlar yağsa da her gün yüreğime, üşümüyorum seni düşününce
Acıkmıyorum, ağlamıyorum…
Sen geldin umuda çevrildi bütün sayfalar
Sen mavi bir sevdasın can
Bu şiir mavi yüreğinden yansıyan nemli gözlerine
Hani o her bakışta eriyip gittiğim sevdamın gözlerine…

Ali Kırdudu

NAZEN'DE MELAL

içimin suretsiz sevdası
nazlı hüznüm benim
ayrılıkların ayazına düşmüş nemli dudaklarım
ertelenmiş sevmelerimin ilk ve son noktasısın sen..
gözlerimi sensiz düşlere hiç kapamadım
yıldızlar bile eksildi de gönlümün gögünden
sen hiç eksilmedin nazlı dileğim...
dilimde senin ateşinden geçmiş kelimeler
yakıyor boğazımı..
hikayelerim bitmedi henüz sana dair
mevsimlerim yeni uyanıyor...
gitme, sana yanan yüreğimden
en fazla bana yakın, en çok benden uzak gözlerin..
elimde kırık dökük cümlelerimle hep sana gelişim bundandır..
yasaklı cümlelerin ardında
kıvranıyor gecelerim..
bakma gözlerime öyle azrailin olmasın sesim..
nazende melal..... nazlı hüznüm benim...
daha kaç yalnızlık vursamda ruhuma
sana sustuklarımı konuşuyorum
sesimin en içli yanından..
eski bir yaranın adıdır sende kanayan..
sahibinde kaybolan düşler kaldı ruhumda
düşlerken kaybettim hayatı
bunca acı çekilmez bunca sevmeyince
sen hep bende kal can yaram..
ahh yar!
kalemime vuran efkarım benim..
kırık dökük cümlelerim
sol yanımda kanayan bir şair sancısı
sen içimdeki züleyha
yusuf yüzlü suretlerde can bulan
senden kalmış bir mühürdür gözlerimde hüzün
senden kalmıştır bu sessizliğim
içimin acıyan yanı
takadi kalmadı sensizliğimin
nazende melal... nazlı hüznüm benim
en güzel cümlem sensin..
senden kalan her öykü titrer içimde
sığlığıma şiir genişliği sunan da sensin..
gitme benden nazlı hüznüm
ömrüme yazılmış düşüm...
körpe sevdalar düşsede bozgunlarmın yalnızlığından
yarınımsın,sızımsın..
gözlerinde yitik bir şiire başladım
kendi öz yazımla, senden kalan yanımdan
her köşe başında bir hüzün bekler beni
başlığında senin adın yazan..
sürmeden gözlerime yaşanmışlıkları
gir dizelerimden genzime
sensiz geçmesin hiçbir harf içimden
sesim sesinde
ıssız bir hüzün olsun...
nazende melal...nazlı hüznüm benim
yürümeye mecalim yokken
koşmamı isteme benden..
anla ki en güzel cümlem sensin...
nazlı hüznün ömrümden eksilmesin...
27.12.2008 01.42
ALİ KIRDUDU

Gurbet

özlem hüzünlü bir bakıştır bazen
Ta uzaklardan
İçimize işleyen
Önce dosta
Sonra dosta
Ve sonra yine dosta yönelen
Yüregimizdir o en kühne illerinde
Özlem yangınlarına direnen
GURBET
Gurbet huysuz bir kühellandır
O bizim içimizde
Onu dizginlemeye
Ne mahmuzumuz yeter
Ne gücümüz kuvvetimiz
Bir yürek yarasıdır GURBET
Bir kalp agrısıdır
Bir sevdanın adıdır GURBET
Ahların çekildigi yerdir GURBET
Duaların edildigi yerdir GURBET
Ve sevdaki gemiden güverteden
Okyanusa bakmak gibi
Öyle derin
Öyle geniş
Gözün perdelendigi anda
Ötesini düşlemektir sevda
Ama bir insanın
ufka
semaya
gökyüzüne
hasretidir GURBET
Amaya gökyüzü sorulmaz yaa
Dosta da dost hasreti sorulmaz
Öyle yaa
Ne mümkün bu yangının dinmesi
Özlem durmadan durmaksızın
Ve kendiliginden akan
Bir yaradır KALPTEN
Ve gözlerimizin
dostlugu
sılayı
Görsün diye
Dualar ettigimiz
Görmesini diledigimiz yerdir GURBET
Dahası dostlugu
Sılayı görmeyen gözü neyleyim
Dercesine dilenen duaların yeridir
GURBET öyle içten
Öyle mahsun bir yürekle
Kalbin en müstesna
Yerinden dilenen
Duanın ADıdır belkide
Kİmbilir GURBETİ
GURBETİ ÇEKEN BİLİR....

Ali Kırdudu

Nefesime Allah Kat Sevdiğim




sevdiğim

çek ömrümden

nakkaş bilmez

dikiş geçmez perdeleri

öyle bir hayal ver
ki
yüzümdeki çizgilere dokunsun
ellerin
sesime ayaz değdi
sevdiğim

şimdi merhabası sahibsiz
bir sesin sahibiyim
renklerim kara
dilim lal
hayallere ölüm yağdı
gülüşüme hazan
göz yaşıma kurak değdi sevdiğim
artık ne titrek bir ses
ne üşüyen bir nefes
durmaz bende
sevdiğim.
şimdi
anla beni muhammedi yürekli yar
tut ellerimden gönül hiramıza çıkar
sen hatice kadar fedakar ben muhammed a.s. kadar vefalı olayım
ve sen
sonrası meçhul
nefesime
ayaz değmiş sesime
şu gönül ülkesine ...
ALLAH
KAT
SEVDİĞİM.....

ALİ KIRDUDU

SOL YANIMA FELÇ VURDU

ÖLüme ad takdım adını suretsiz...
Vuslatıma son nefesim oldu ismin.
Şiir soldu,
Can soldu,
Sağ yanıma düştü sevda..
Sol yanıma felç vurdu.
Mezar taşıma düşür son sözlerini.
Gözlerinden bir fatihayı dokundur suretsiz ruhuma
ki !sessiz vuslatıma duanla uğurla beni.
Mor bir şiirim şimdi toprak sıcaklığında
Sen yazılmazım olmadın yazgımdında
yazdığımda durmadın.
Şimdi Ben düşmeden diline...
Kabrime üç kelime ağırlığında koyarsın gül yerine..
Gül yerimden kopmuşları..
Zalımda olsa işini iyi yapmalı insan,en zalım yerinden koy,sertçe vursun toprağıma GüLün
Olurda..!
Gök gürlerde gökten inerse hüzün,bilki hüznün ve sevincin yakısı susmuştur GüLüm.....
Şiir soldu,
Can soldu,
Sağ yanıma düştü sevda..
Sol yanıma felç vurdu.

ALİ KIRDUDU

Emeginize sağlık paylaşım için teşekkürler