Seni Yaşıyorum Sensizliğimde
seni yaşıyorum sensizliğimde
resmini kara bantlı çerçeveye koydum
daha verdigin ilk günde
saatimi seninle buluştugum o saate kurdum
o her çaldıgında seninle buluştum
bir kez daha
bir defa daha
odamın derin sessizliginde
ve o her çaldıgında bir kez daha vuruldum
bir defa daha
ben hep seni yaşıyorum sensizliğimde böyle işte
bi sana içme dedigim sigarayı içtim
her dumanda seni çeker gibi içime
ve o çok sevdiğin kahverengini
hani benim sevmediğim
şimdi ben o kahverenginide çok sevdim hemde çok
çünkü o renkte gözlerin vardı
o renkte eşarbın
pardüsen
eteğin
ayakkabın
birde o eşsiz tenin vardı
hani benim çay rengi dediğim tenin
ben hep seniyaşadım böyle sensiliğimde
güzelliğini kıskandım duyarsız duvarlardan
indirip başucuma koydum
aynanın önüne resmini
sen aynalardan
darma dagın beni
darma dagın odamı seyre daldın
ben gözlerim dolduğunda
sırtımı döndüm
duvara baktım
ağlayamadım şöyle doyasıya
istemedim sensizliğimde ezilmişliğimi görmeni
beceremedim
işte
hani ateşi iman dize getirir ya
işte
benim yangınımıda
senin sevgin dize getirdi
ve ben ceketimi hiç çıkarmadım o günden sonra
her gece yanı başıma koydum
kokladım
sensizlige agladım
kendime agladım
ben hep seni yaşadım sensizligimde böyle
işte
gündüz gezmek nafile
ayaklarım sensiz işlemiyor
çay bile içmiyorum fincanda artık
bilirsin… ne çok sevdigimi çayı fincanda
şimdi fincanıda,çayıda,sevmiyorum artık
sevmiyorum hiçbirşeyi sensiz
ben seni yaşıyorum sensizligimde
derin derin düşündügüm düşüncelerimde
gönlümün en tenha yerlerinde
seni yaşıyorum işte böyle
bugünümde sen
yarınımda sen
gündüzümde sen
gecemde sen
ve şu dolunaylı gecelerime dolan sen
belki sen unuttugumu düşüneceksin
belkide
unut benide
unut gitsin diyeceksin
ne mümkün bu yangının sönmesi
fırtınalar koparıp gelsende üstüme üstüme
ne seni unutabilirim
ne senin için gönül bahçemde açan gülleri soldura bilirim
ben hep seni yaşıyorum sensizligimde böyle işte
dün senin kokundan aldım
yani adı revart olan kokudan
ve odamın her bir yanına sıktım
kokladım
ben kokularda seni aradım
seni yaşadım sensizligimde böyle işte
şiirler yazdım sayfa sayfa
sazımda şarkı yaptım nota nota sen
ayrılık,ayrılık nefesimi kestide
yinede susmadım
susamadım
söyledim şarkımı
yani seni
yani beni
yani bizi
bir gün batışı gibi,kararan benligimi
ezilmişligimi
çaresizligi
sensizligimi söyleyemedim
seni yarınıma umut
gecelerime dolunay dedim
aydınlık dedim
ben hep seni yaşadım sensizligimde böyle işte
geceleri uyuyamadım
geçmedi sensiz zaman
gündüzleri hiç sevmedim
sevemedim sensiz..
nedense yollarda gözlerim çaresiz
bakıyorumda şimdi etrafa
sanki bir ben kalmışım yorgun bedeniyle neşesiz
ben şimdi seni yaşıyorum
ya çaresizlikle
ya ümitsizlikle
işte böyle
seni yaşıyorum sensizligimde
sensizlik korkusu hala içimde
bekledim akşamı akşamcılar gibi
korkma! kadeh degmez elime
dilimde dualarımla bekledim
içimde sevdamla bekledim
muhammed’i yüregimle bekledim
hep sıcak kalsın istedim gecelerim seninle
dünyanın zalimliklerinden kurtulmak için günün birinde
bir merhamet diledim
birde seni diledim
yüceler yücesi rabbim’den
ben hep seni yaşadım sensizligimde böyle işte
ben hep seni sevdim
çaresizde olsa
böyle bir sevgiyle işte
ve çaresizce
ya ümitsizce
ben seni sevdim..
böyle kendimi yitirircesine..
Ali KIRDUDU